Malia que todos os medios
destacan unanimemente que a retribución do Consello de Administración de NCG
Banco, SA, e as retribucións da Alta Dirección medraron no 2012, a empresa internamente
continua dicindo que non foi así.
No ano 2012, a
Dirección aprobou o ERE III e elaborou e aprobou o plan de reestruturación que
levou ao ERE IV (reducindo o cadro de persoal a 3.334 persoas, cumprindo
“sobradamente” o que pedía Bruselas); a Entidade recibiu 10.000 millóns de
euros de axudas públicas; e a Dirección propuxo dentro do Plan de Reestruturación
a quita aos pequenos aforradores con preferentes e obrigas subordinadas. En
fin, dende setembro do 2011 a
decembro do 2012 a
empresa pasou de estar valorada en 183 millóns
a -3093 millóns de euros, (abofé que é unha boa
xestión).
Con todo este bagaxe o Consello de Administración e a Alta Dirección
cobraron máis, moito máis.
Resulta escandaloso, pero non sorprendente, durante a negociación do ERE IV a CIG puxo o acento sobre esta
situación e propuxemos un recorte salarial para que ninguén cobrase,
nunha entidade nacionalizada, máis
que o Presidente do Goberno. Unha proposta rexeitada pola empresa, por
boca dunha das integrantes da alta dirección.
Durante a negociación dende a
CIG tamén fixemos fincapé na elevada partida de “gastos de representación”, cecais unha
parte dos gastos de representación a integran esas “dietas” percibidas polo
Consello de Administración (423.000 euros) que se incrementaron un 12%.
Para nos hai despedimentos
baratos e recortes salariais masivos, para eles subas das retribucións.
En todo caso a culpa non é só de quen o fai, si non de quen os puxo aí
e lles deixa facer. Corresponde ao Goberno do Estado lexislar para evitar este
tipo de condutas nas Entidades Nacionalizadas, pero seguir crendo na
autoregulación é o problema.
Sem comentários:
Enviar um comentário