O pasado 15 de
febreiro a Voz de Galicia publicaba un artigo que destacaba “ Mas
barato de lo previsto. El banco admite que el acuerdo es más barato de lo que
contemplaba lo aprobado por la Comisión
Europea”.
Ese artigo
titulábase “Despedir no es motivo de orgullo, admiten Castellano y González Bueno”.
É totalmente
rexeitable a actuación da Dirección da Entidade ao longo do proceso, pero
especialmente por como ten rematado o “acordo”. Non se pode dicir que despedir non é un motivo de orgullo, e ter elaborado
un plan de reestruturación durísimo con centos de despedimentos; logo ter ido a
unha mesa de negociación de mala fe a procurar desfacerse do persoal do xeito
mais barato; e con posterioridade saír “fachendeando” dicindo que o acordo está
incluso por baixo do autorizado. Os traballadores e traballadoras do
banco, que non son responsables da situación, nin se merecen este tipo de
actuacións empresariais.
Así mesmo é preciso lembrar que a propia Comisión Europea deu 5 anos de prazo para acometer o
proceso, pero o acordo contempla que o 90% dos despedimentos serán a curto
prazo, antes do 31/12/2015.
A Dirección da
Empresa aforrou diñeiro, impedindo unha saída digna para moitos compañeiros e compañeiras,
así mesmo acurtou a 3 os 5 anos os prazos autorizados. Non vale pois dicir que
“despedir non é motivo de orgullo”, na súa man estaba facer as cousas dun xeito
distinto, pero preferiron vencer, antes que convencer.
Pd. O acordo é
igual que o acordo, por iso non asinamos nin un nin outro. As actas das
reunións do día 12 (preacordo) e do día 14 (acordo), onde figuran as
organizacións asinantes, remitímonos.
Sem comentários:
Enviar um comentário