Concentración diante da Xunta de Galicia

Delegados e delegadas de Novagalicia Banco, do Banco Gallego (entidade participada) e das empresas auxiliares (HP, Unicom e CISER) concentráronse esta mañá diante do edificio administrativo da Xunta de Galiza, en Compostela, para demandar unha solución inmediata para NCG, que garanta a viabilidade futura da entidade e o mantemento dos 6.000 postos de traballo -directos e indirectos- que están en xogo. Responsabilizan da devaluación da entidade tanto á grande banca, como ao presidente da Xunta, e consideran que esa solución debe vir por manter á entidade como banca pública.

Desde que NCG Banco foi nacionalizada, en setembro do ano pasado, houbo un proceso progresivo de degradación derivado, segundo o secretario nacional de CIG-Banca, Clodomiro Montero, “dunha mala xestión”. Isto ten provocado que a situación da entidade, a día de hoxe, sexa “obxectivamente peor que hai un ano”.

Manter este impass, coa entidade nacionalizada e á espera do que se decida, está provocando a súa devaluación. Montero lembra que se hai un ano o seu valor era, segundo se anunciou publicamente, de 180 millóns de euros, hoxe estase falando dunha depreciación e que a entidade poida ser subastada por un euro.

A máis interesada en que isto siga así é, segundo Montero, a grande banca “por un mero interese lucrativo e porque o que se está conseguindo é que cada vez a súa devaluación sexa maior”. De feito, sinala que a propia dirección da entidade acaba de recoñecer que se perderon 2.000 millóns de euros en depósitos, en beneficio precisamente desa gran banca. 

Xunto a isto, hai unha creba de confianza en grande parte da clientela, provocada pola colocación de produtos complexos, como as participacións preferentes e obrigas subordinadas, ás que non se lle deu solución e ás que o secretario nacional de CIG-Banca considera que non se lle vai dar “mentres non se defina cal vai ser o futuro da entidade”. Por iso, afirma “estamos nunha situación de emerxencia” e por iso tamén exixe a adopción inmediata de decisións, “polo ben da clientela e polo ben dos traballadores e traballadoras”.

Responsabilidade do Presidente da Xunta de Galiza

Alén das ansias lucrativas da grande banca, Montero apunta directamente ao Presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, como co-responsábel desta dilación, porque foi quen impulsou a fusión “obrigatoria e continuista”, que se efectivizou o 1 de decembro de 2010 e quen, ao tempo, impulsou a operación Castellano. Unha operación que cualifica de  “temporal e disuasoria” e que tería como único obxectivo “gañar tempo”. 

Neste sentido explica que un mes despois da fusión, en xaneiro de 2011, o goberno central, presidido aínda por Zapatero, anunciou o decreto de recapitalización das entidades, que se sabía que forzaba a Novagalicia Banco a ser nacionalizada. “Tería sido un gran fracaso político para o presidente da Xunta. Por iso, puxeron en marcha a operación Castellano e por iso intentaron desviar toda a responsabilidade aos xestores da entidade”.

A CIG-Banca apoiou inicialmente o proceso de fusión. Porén, votou en contra do proxecto que se estaba a pór en marcha, nas asembleas xerais, ao entender que o que agochaba era o obxectivo de privatización das caixas de aforro, como finalmente se constatou. “Polo tanto, hai unha grave responsabilidade de Feijóo, porque foi o grande impulsor desa operación. Agora é el tamén quen ten que tomar a iniciativa para solicitar do goberno central unha solución inmediata”. 

O persoal vive esta situación cunha incerteza absoluta, con grande preocupación e sumido no desánimo. Aseguran que “non somos os malos da xogada” e demandan “que dunha vez se solucione o problema coa clientela, para solucionar esa crise de confianza que pode afectar á viabilidade da entidade e que se garantan os postos de traballo”.

Banca Pública

A CIG-Banca aposta porque esa solución veña pola creación dunha banca pública. Entende que se hai que inxectar miles de millóns de euros para salvar bancos privados, “o lóxico é que eses miles de millóns de euros sexan para nacionalizar as entidades, converténdoas en banca pública”, explica Montero.

 A este respecto, sinala que grande parte do deficit público vén por unha política fiscal errada, mais tamén porque ao estado se lle privou dos ingresos das empresas que foron privatizadas. “Se o sector financeiro é un dos que ten máis capacidade para xerar beneficios en tempo de bonanza, o lóxico é que entidades como NCG queden en mans do estado para que, cando se recupere a situación, eses beneficios repercutan na cidadanía e non vaian parar aos petos dos accionistas ou de especuladores internacionais”.