A Troika (UE, BCE, FMI) e o goberno do Estado definen aínda
os termos do rescate, queda por definir a posible existencia do banco malo; si
haberá fusión das nacionalizadas; como se articulará o rescate e as condicións
do mesmo; o único claro é que quen reciba axudas públicas deberá acometer un
novo proceso de reestruturación. Con este escenario fomos convocados a unha reunión
co Presidente JM Castellano.
Non recibimos nin
un só documento, o Presidente fixo unha exposición optimista da situación e
unha defensa do seu proxecto (basicamente entrada maioritaria de mais capital
público e en menor cantidade de investidores privados, o que lle permitiría a
estes tomar vantaxe cara a futura privatización) o que creemos non semella do gusto
das autoridades.
A nosa posición non mudou:
·
Calquera
axuda pública debería estar condicionada ao mantemento do emprego, dificilmente
a Entidade poderá ser competitiva (e polo tanto devolver as axudas) si continua
a voráxine de destrución de emprego que empeora a calidade de servizo e
debilita a posición no mercado.
·
Si hai que
sanear con diñeiro público, queremos que a entidade continúe no futuro como
unha banca pública galega con vocación de servizo á cidadanía e con vocación de
permanencia no tempo.
·
Que esta
recapitalización se faga de xeito inmediato, dando solución ademais á clientela
con preferentes e obrigas, co fin de restablecer a confianza e credibilidade da Entidade.
·
Que se proceda
ao nomeamento dunha nova Dirección profesional que antepoña a viabilidade e o
futuro da entidade, ao seu negocio. Apartando
ademais aos directivos vinculados as altas Direccións anteriores.
Como xa advertimos novas axudas implican unha maior reestruturación, feito
que xa anunciou o Ministro no Congreso dos Deputados e tal e como dicta a
lexislación europea. Pero segundo o Presidente do banco
como xa se tomaron medidas “agarda” que non pedirán maiores sacrificios.
Ademais e dada a incerteza sobre o futuro do
Banco Gallego (o seu Consello de Administración retirou da Xunta de Accionistas
a ampliación de capital) o Presidente quixo “tranquilizarnos”
indicando que todo está aberto, pero que unha posible absorción sería boa para novagalicia, xa que
así a nova reestruturación podería afectar ao Banco Gallego mais que a
novagalicia. Argumento que no sindical tranquiliza pouco e que con
todos os respectos é pouco rigoroso. Achegar
800 persoas mais, o cadro de persoal do Banco Gallego, a unha empresa que debe
ser reestruturada, en ningún caso é positivo.
Fixo
unha serie de afirmacións sobre a visión que tivo o BdE sobre os plans
de recapitalizacións presentados (cos criterios anteriores ao rescate),
que non nos corresponde a nos facer pública, por moito que a propia
Dirección a filtre en nome dos "sindicatos" a algún xornal.
En definitiva unha
reunión mais co único obxectivo de convencernos da bonanza do seu proxecto que non
para despexar incertezas e da que saímos mais preocupados do que entramos, por
entendermos que se fan afirmacións co animo de calmar ao persoal malia que
sexan pouco rigorosas.
3 comentários:
Ese título é moi do estilo Mariano Rajoy, que o sepades.
No caso Bankia hai imputados sindicalistas de CCOO que estaban no Consello de Administración.
Cando as barbas do veciño...
No caso Bankia hai imputados sindicalistas de CCOO que estaban no Consello de Administración.
Cando as barbas do veciño...
Enviar um comentário